Daniel Golemanek aipatutako emozio suntsitzaileen artean dugu bekaizkeria edo inbidia. Mundua mugiarazten edo (hobeto) geldiarazten duten zama handi horietako bat. Geure kultura kristauan lizunkeria, lukurreria, jalekeria, alferkeria, haserkeria eta harrokeriarekin batera zazpi bekatu nagusiak osazen ditu, eta modurik ankerrena schadenfreude delakoa izango zen. Hau da, besteen zoritxarrarekin disfrutatzea; are gehiago, jeloskeriak edo bekaizkeriak jota norberak beste bati eragindako zoritxarraz gozatzea.

Aurpegirik ederrena itxuraldatu dezake, eta arimarik zuriena lohitu. Lantaldean justiziazko trataerak suntsitu, sufrimendua edo tentsioa ekarri eta azkenik maldan behera errekara gidatu, arbejdsglaede-ko tontorretatik hain urrun.

Sinesten dut inbidia osasuntsu delakoa existitu ez ezik akuilagarria eta positiboa izan badela. Eta zorionez badagoela bekaizkeriaren aurkako antidotoa, budismoak eskainitako kontzeptu zoragarria: Mudita, edo besteen lorpenekin eta arrakastarekin sentitutako poza alegia.

Buzzin’ in my head: “A Warm Room” (Envy).