Zerorako itzulera

%A %B %e%q, %Y in Dolua, Zineman

returntozero.jpgDuela denbora bat blog honetan pelikula honen berri eman nuen, baina aurtengo udaren hasiera arte ez dut aukerarik izan eseri eta ikus-entzuteko.

Dolu perinatalarekin lehenengo harreman zuzena, bizitza errealean, Iker Barandiaran eta Eider Otxoaren bidez eduki nuela esaterik badaukat, ibilbide profesionalean seguru baietz. Geroxeago Izaskun Andonegi eta Kristina Pavon ezagutu nituen, hau ere bizitza errealean. Baina biografia pertsonalean Josu Peña Bandrés izan zen lehenengo mugarria ibilaldi honetan. Josu izan zen eduki ez genuen anaia, laugarrena izango zena geure hiruron atzetik, hilik jaio zena. Txiki-txikia nintzen lehendabiziko aldiz zilbor-hestearekin itota ume(ki) bat hil zitekeela entzun nuenean, amaren ahotik, horixe gertatu zitzaionez Josuri.

Beraz zeluloidetik kanpo dolu bitxi hau bizi izan nuen txikitan, guztiz konturatu barik noski, ozta-ozta hitz egin genuen-eta honi buruz etxean. Baina ziur aski nire bizitzaren lehendabiziko dolua izan zen, eta 40 urte eta gero orain ulertzen saiatu naiteke zer suposatu zen gertakari hura geure amarentzat, eta aitarentzat.

Filmera itzulita, pasarte batean pertsonaia batek beste bati eskertzen dio gai honi buruz hitz egin izana, entzun izana. Hain gutxirekin konformatzen baikara baimendutakoak ez diren egoeretan.

Hala ere, Mikel Iturriak arrazoia dauka, inor ez da hiltzen, gogoratzen dugun bitartean.

Leave a reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Featuring WPMU Bloglist Widget by YD WordPress Developer

Skip to toolbar