Tempus fugit

%A %B %e%q, %Y in Bizi gara!

springsteenMedikuntzan oso ohikoa eta bitxia da “gazte” izandatzea bat ere gazteak ez diren gaixoak, bestelako irizpideak aplikatuz, interbentzio agresiboagoak planteatzeko ala ez alegia, tratamendu batzuen aukerak emateko ala ez, “amore emateko” ala ez. Muga zehazki non dagoen ez dakit, baina uste dut 80 urtetan dagoela, ez galdetu zergatik 80 urtetik gora zaharrak diren eta 79 dutenak gazteak.

Aspaldian, asko gogoratzen dudan paziente bat eduki nuen, arrastoa uzten duten horietakoa. Ez dut ondo gogoan hala ere zenbat urte zeukan hil zenean, 70 eta piko esango nuke. Kontua da bere azken hilabeteetan berak erdi txantxetan “zahartze goiztiarra” pairatzen ari zela esaten zuela. Erdi benetan esaten zuen. Bizitza guztian aktibo eta lanean eta azken etapan zauri nabarmenak ezin onartu .

Bistan da denboraren igarotzea kezka unibertsala dugula. Oroitzen naiz adibidez zer sentitu nuen Jimi Hendrix eta geure aita urte berean jaio zirela konturatu nintzenean. Hendrix bizirik balego biek adin bera edukiko zutela pentsatzen hasi eta ezin sinetsi, artean aita bizirik zegoenean.

Goian Springsteenen argazkia ipini dut baina berdin ipini nezakeen Patti Smithena edo beste rokero zahar batena. Bai, rokero zaharrak. Sasoian egon arren, edo oso sasoian, Carlos Soria bezala, zortzimilakoak egiten segitzen duen 77 urteko gizona, agure gaztea, agurea azken finean (iraina al da?), baina inolaz ere ez gaztea.

Tempus fugit, carpe diem.

Leave a reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Featuring WPMU Bloglist Widget by YD WordPress Developer

Skip to toolbar