Mindfulness budismoaren bidean oinarrituta badago ere, apur bat aldentzen baldin bagara beste eredu interesgarriak ere topatuko ditugu. Islamismoan adibidez badaude mistizismoan eta aszetismoan murgiltzen direnak, sufismo korrontekoak alegia. Eta hor barruan misterioa irudikatzen duten derbitxe edo derbixe dantzariak, trantzean sartuta borobilak marrazten dituztenak biraka eta biraka. Batez ere Turkian, Balkanetan, Afganistanen edo Indian finkatutako tradizio luzea dute, XVI. mendetik datorrena.

Izan ere, garai hartakoak dira meditazio kristaua, mistika eta kontenplazioaren erreferentzia nagusiak: Frantzisko Saleskoa, Inazio Loiolakoa, Joan Gurutzekoa eta Teresa Ávilakoa. Isiltasunean sustraituta hauek, musikan eta dantzan besteak, gaur egun meditazioa edo arreta osoa lantzeko hiru osagaiak dira: isiltasuna, musika eta dantza hain zuzen ere.

Kostalde honetan lehenengo esperientzia pixka bat jarraitua eduki dut mindfulness-ekin, Jon Kabat-Zinn-en testuak irakurri eta sarritan intuitiboki lehen egindako praktikei zentzu gehiago eman, arreta gehiagorekin. Kostaldea horretarako leku aproposa da, itsasoa eta mendia bertan edukita, eta gakoa “gaurtzaroan” apur bat gehiago murgiltzean eta iraganalditik eta etorkizunetik deskonektatzean dago.