You are browsing the archive for 2020 July.

Etena

%A %B %e%q, %Y in Bizi gara!, Mendian Hil Hirian Hil

50112966212_3ac97d7d0c_cHaurdunaldia aurrera doa, hor etenik ez dago, zorionez. Azken ekografian gorputzaren formak gero eta zehaztuago agertzen dira. Neskatila da MHHH, aurreko biak bezala (AH eta SB), hori ere zehatz badakigu. Eta ez da gehiegi falta, hirugarren hiruhilekoan sartu gara… Badakizue zer sentitzen den holakoetan, zuetariko batzuk bai behintzat.

Baina etena behar da. Urte gogorra izan da, arraroa, kezkagarria, ziurgabea. Behelainoan ibiltzea, gerizpean, itzal artean, zeuk aukeratuta, ederra da. Baina bertan eta horrela bizitzea ez hainbeste, inposatua denean, are gehiago arerioa ikusezina denean.

Atsedena hartu, ikuspuntua aldatu, paisaia berriak deskubritu, Illas de Sal, adibidez. Lagun zaharrarekin bertopatu, zer eta alaba jaioberria ezagutzeko, Africa. Penintsulako ipar-mendebaldeak ez du hutsik egiten sekula. Izan ere, MHHH han bertan sortu zen, kontzepzioa lurralde lainotsu zoragarri hartan gertatu zen duela 9 hilabete.

Boa viaxe ti tamén!

 

 

 

Zuhaitzak besarkatzen zituen gizona

%A %B %e%q, %Y in Onkologikoak

zuhaitzakbesarkatzenZehazki Udalaitzeko tontorrerantz dagoen azken zuhaitza besarkatzen zuen gizona ezagutu dut, hilabete arraro hauetan. Baserri inguruetan oraindik desberdin bizi eta hil egiten da jendea. Horren lekuko bagara, eta gauza ederra da.

Mundu zahar idealizatuetatik kanpo, errealitatea da herriak husten ari direla, baserri asko abandonatuta gelditzen eta erortzen, eta eredu mistoak nagusitzen ari direla, erdi kaletarrak erdi baserritarrak. Zehazki, post honen protagonista ingurune misto horietako batean bizi zen, industriaguneetatik gertu, errepide eta errotonda baten ondo-ondoan, ortua duen baserri batean.

JT ezagutu nuenean, oraindik gai zen Udalaitzera igotzeko eta kotxea gidatzeko. Gainbehera nahikoa azkarra izan da, sufrimendurik eta botikarik apenas, zainketak etxean bermatuta. Azken bisita baserrian izan zen, urteak betetzen zituen egunean. Hitz gutxi, begirada adierazkorrak, egia esan sendotasun horietara ez gaude ohituta. Nik beti esaten dut beste belaunaldi horiek (eta aurrekoak) egur bereziz egindakoak direla (zirela). Gaztainondozkoak, gaur egungo aglomeratuen ordez.

JT ixilik hil zen, zuhaitzek kontatutakoa berarentzat gordeta, edo akaso etxekoei zerbait esanda. Geure lan honetan tarteka biografia liluragarrien lekukoak gara, zirrikitutik antzematen ditugun pasarteak gogoratzekoak dira. Eta beti eskertzekoa lurralde sakratu haetan sartu ahal izatea, alboan egoteko bada ere.

 

PD.- Jon Maiaren dokumentala ikus-entzun duzue?

Aizarna-Tamu

%A %B %e%q, %Y in Mendian Hil Hirian Hil

SantaEngraziZazpigarren eta azken grabaketa egunean lehenengora itzuli ginen, borobila eginez. Felipe Uriarterekin hasi eta amaitu ditugu grabazioak, atzo hurbildu baitzen Aizarnara, Izan ere, berriro lanean ipini genuen, Suku Mayarekin nepaleraz berbetan jardun baitzuten biek. Felipe orain dela 40 urte baino gehiago hasi zen Nepalera bidaiatzen, eta hango hizkuntzekin izan duen zaletasunak fruitu eder hauek ekarri dituzte, dokumental honetan islatu nahi izan duguna.

Bestela, Sukuren istorioa zen atzoko elkarrizketa xede nagusietakoa, eta harekin batera Beñat Arrue  mendigoizale aizarnar gaztearena. “Pumori. Mendiaren alaba” (Iban Gonzalez, 2019) dokumentalean jasota daude bi istorioak, baina geurean beste ikuspuntu bat eman nahi izan diegu, puzzle zabalago batean txertatuta.

Atzoko igoera laburra izan zen, azpiko benta zaharraren ondoko aparkalekutik abiatu ginenez. Hala ere, material guztia igotzean konturatu ginen zein urrun gauden xerpa herriak Himalaietan egindako esfortzu itzel haietatik, tona horiek guztiak altuera haietan garraiatzen dituztenean. Suku bera lan hauetan ibili izan da nerabetan.

Orain dela 3 urte Euskal Herrira ekarri zuten Nepalgo Tamu herri txikitik Beñaten gurasoek, Pello Arrue eta Arantxa Gurrutxagak. Sukuk giltzurrun-gutxiegitasun aurreratua zuen, eta dialisia behar zuen bizirik jarraitzeko. Aizarnatik Donostiara joan-etorriak egiten egon da denbora honetan, harik eta pasa den otsailean giltzurrun-trasplantea Gurutzetan egin dioten arte. Tragediek batzuetan bigarren aukerak ekartzen dituzte, eta Beñaten heriotzak Pumorin nolabait ekarri dio bizitza Sukuri, bigarren aukera bat. Oparia izan da berarentzat, baita Arantxa eta Pellorentzat ere.

Bizitza krudela bezain eskuzabala izan daiteke. Aulki hutsek hutsik jarraitzen dute, inor ez da eseriko bertan, baina gertatu daiteke norbaitek gehitzea beste aulki bat mahaira eta bertan eseri. Norbait hori Suku izanez gero, alaitasuna, gaztetasuna eta  bizipoza ekarriko ditu mahai horretara. Bai, esker ona zirkularra izaten da sarritan.

Eguraldia lagun, euria eta lainoa alegia, atzo elkarrizketekin amaitu genuen. Orain muntaketa dator, pelikula baten beste lan handia bezain gozagarria.

Featuring WPMU Bloglist Widget by YD WordPress Developer

Skip to toolbar