Gupida

%A, 27UTCSat, 27 Jan 2018 19:01:22 +0000 %e. %B %Y in Humanizazioa, S(u/a)minetik bakera

101517-05-Mindfulness-Love-CompassionSinestarazi nahi gaituzte mina norabide bakarrean doala, emailearengandik hartzailearengana. Samina eragiten duenak ez duela horrelakorik jasotzen eta, gertatuz gero, justizia kontua dela. Biktimak eta borreroak, eta ez aldendu eskema horretatik milimetro bat bera ere ez. Sumina sentitzeko zilegitasuna dute batzuk. Besteekin gupidarik gabe jokatu behar da. Horixe da legea eta beti horrela izango da, mundua den bitartean. Etsaiari ezta urik ere.

Arrazoia dauka Enbeitatarrak, emozionalki paralizatuta gaude, erabat blokeaturik enpatiarako. Eta kasu hauetan, hoberena arnasketa ariketa bat egitea da:

Arnasa hartu, eta ekuazio posible guztiak lotzeari ekin diot: nik min egin dizut, zuk min egin didazu, hark min egin dit, nik min egin diot, egin dizuegu, egin diozu, egin diguzu, egin die, egin dizue, egin digute… eta horrela infinitura arte. Baina hain zaila ote da bestearen lekuan jartzea?
Onintza Enbeita (Paralisi emozionala, II)
Arreta hartu didate, bestela, beste hitz hauek:
Herritar baino ez dugu izan nahi, preso ohi izateari utzita
IRAko preso ohi batenak dira, Michael Culberten berbak. Irlandan eta Erresuma Batuan gutxieneko errukia egongo da inoiz horrelakorik gertatzeko? 25.000 preso ohi omen daude. Eta borrero izateari zelan uzten zaio? Zer egin barkamena eskatu bai baina bueltan jasotzen ez duzunean? Esaten dute urrikalmenduarekin hasten dela enpatia. Beharrezko urrats asko beraz ibilbide luzean.
Biktimak ere utzi behar dio neurri batean biktima izateari, eta umezurtzak umezurtz izateari, ibilbide luze horretan aurrera egin ahal izateko.

Leave a reply

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind markiert *

Featuring WPMU Bloglist Widget by YD WordPress Developer

Springe zur Werkzeugleiste