Egia esan
%x %A in Literaturan
Norbait lurperatzen baduzu, lur azpian nola sartzen den ikusten baduzu fisikoki (horrelako gauzak hobe da konprobatzea), gogoak klak egiten du. Aurrera. Plik. Next. Minak berdin jarraitzen du zugan. Mina ez da zerbait fisikoa. Metafisikoa akaso. Baina gorpua ez dago inon, ez da gorputz. Eta minaren anorexiatzeari ekin diezaiokezu. Mina barazkijaletu, makrobiotikatu, gardena egin bere denborazko dieta. Eta mina bere berezko errekan desagertuko da. Lur hartzea, lur ematea. Zelako adiera atsedentiarra. Zelako bakea. Lurpera nazatela neu ere, hiltzen naizenean, fantasma moduan gera ez nadin inongo kaletan zehar ezarian, galtzetin zikinaren barru usaintsuak inon aireatzen.
Peru Magdalena. “Egia esan” (Elkar, 2013).
Leave a reply