Aste honetan honi buruzko jardunaldi mamitsua antolatu dute Donostian Matia Fundazioak eta EHUk, garrantzi itzela daukan gai hau hartuta.

Izan ere, zein zaila den talde lana (ondo) egitea! Taldea txikia izanda ere zailtasunak eta oztopoak izan daitezke, noski. Gizakien artean sentimendu ederrak bezala positiboak ez direnak ere azaleratzen dira, inbidiak, ezinikusiak eta mesfidantzak. Inkomunikazioak gainera mamuak astintzen ditu, eta espazio fisiko estuan egoteak giza berotasun atseginaz gain hain atsegina ez den berotasun itogarria ere eragiten du, “burn-out” ingeles batuan. Are gehiago maiatzetik aurrera!

Zure burua zaintzean ez ezik besteak errespetatu eta zaintzean dago gakoetako bat. Geure gaixoei eta senideei eskaintzen dieguna ez diegu eskainiko lankideei, apur bat bada ere? Umorea da beste tresna indartsu handi bat, jakina, ahaztu behar ez duguna.

Bakoitza jaio gara etxe batean, erritmo eta interes desberdinak ditugu, baina txalupa berean gagoz. Batzuekin lagun izatera irits gaitezke, zergatik ez? Baina hain lagunak ez direnekin daukagun jarrerak markatuko du estropada. Edo dena delakoa: Itsas metaforak erabili ditut, baina argazkia Hego Polokoa da, freskotasuna ekarri nahian. Fondoan, pinguinoak garelako edo.