Etxea
%x %A in Dolua, Literaturan, Osatzaile zauritua
Valentzian iaz egindako SECPAL jardunaldietan ezagutu nuen hiri hartan egindako dokumentala, “Les veus de la memòria”, Vicent Peris, Dani Fabra eta Àlex Badiak egindakoa Alzheimer eta musikoterapiaren inguruan. Hain zuzen ere, dementzia, zahartzaroa, despertsonalizazioa eta bizitza adinekoen egoitza batean ziren “Zimurrak” (Astiberri, 2007) komikiaren ardatza, Paco Roca-k (València, 1969) idatzitakoa eta marraztuta. Liburua saritua eta euskaratua ez ezik zinemaratu ere egin zuten animazioaren bidez urte batzuk geroago (Ignacio Ferreras, 2011).
Paco Roca komikigile espainiarrik ezagunenen artean dago gaur egun, eta lehen aipatutako “Arrugas” gogoangarriarekin batera oso gomendagarria da “Las Calles de Arena” (Astiberri, 2009) ere bai, istorio surrealista eta hipnotikoa. “L’hivern del dibuixant” (Astiberri, 2010) etorri zen gero, Bartzelonan girotutakoa.
Baina gaur komentatu nahi nuena bere azken lana da, aurten kaleratutakoa euskaraz bere ohiko argitaletxe bilbotarraren bidez. Sustrairik gabe gabiltzanok eta gurasorik gabe (tokatzen zitzaigun baino lehenago) gelditu garenok erreferentziazko lan bilakatuko dugu hau zalantza barik. Nik behintzat bai, kasik autobiografikotzat hartu dezaket-eta: hiru anaia-arrebaren oroitzapenak eta euren arteko harremanak, familiaren etxe hustua mantendu ala ez / saldu ala ez, aitaren urteetako ametsa eta azken hilabeteetan etorritako gaixotasuna,…
“Home is where the heart is”.
近期评论