You are browsing the archive for 2019 十二月.

SB Andoain

%x %A in Suminetik bakera

andoainLurrikara bana eragin zuten bi erailketa izan ziren 2000an gertatutakoa, Jose Luis López de la calle “El Mundo”-ko kazetariaren bizitza eraman zuena (61 urte) eta 2003an Joseba Pagazaurtundua Udaltzaingoaren buruaren heriotza eragin zuena (45 urte). ETAren zerrenda luzean, Andoaingo bi atentatu hauek mugarri izan ziren, eta senideen erantzuna eta gizartearen zati handi batena erabat mediatikoak.

Herri horretan ere, azken urte hartan bertan, Euskaldunon Egunkariaren itxiera burutu zuten Guardia Zibilak eta Espainiar Gobernuak. Sumina eta samina, herenegun. Iñaki Uriak, Xabier Oleagak, Martxelo Otamendik, Xabier Alegriak eta Txema Auzmendik torturak pairatu zituzten. Martin Ugaldek eta emazteak blokeo ekonomikoa, dementziadun Ugalde, adinekoak biak ala biak. 2010ean denak errugabetu zituzten.

“Baketik” elkarteak eta Andoaingo Udalak antolatuta, aste honetan SB performatu dugu Bastero kulturgunean, hamalaugarren emanaldia izan dena. Andoaingo azken hamarkadotako memoria (1956-2018) jasota dago argitalpen batean, beste herri batzuetan egin duten moduan. Goiko gertakariekin eta beste hainbatekin batera. Geure emanaldiaren solasaldian, Estanis Amutxastegi alkate ohiak berak jasandakoak kontatu zizkigun, amorru barik, baina tristuraz oso eszeptiko agertu zen hau guztia berriro ez errepikatzeaz.

“Zarauzko amesgaiztoen liburua” (1958-2018) aurkeztu du herrian Haritz Larrañagak aste hauetan, “berriz gerta ez dadin” leloarekin. Jose Ignacio Iruretagoienaren hilketa, Gorka Landabururen zauri larriak, “Haizea” tabernaren atentatua 5 hildakorekin, Kale Nagusiko kaserna siniestroaren torturak eta Jesus Muñecasen curriculum iluna, lehen aipatutako Iñaki Uriaren kartzelaldi luze eta bidegabea…

Enpatiatik eta errukitik eraikiko dugun guztia, aringarria izango da. Ariketa zintzo bakoitza aportazio positibo bat da. Eskerrak eman behar dizkiot Aitor “Mudoh” eta Maider Kortaxarena bidelagunei azken emanaldiagatik, eta hamalau performance hauetan oholtza gainean parte hartu duten pertsona guztiei. 2020an proiektuak jarraipena edukiko du, hasierako espiritu berarekin eta urratsen bat aurrera emateko gogoekin.

 

PD.- “Elkarbizitza ez dago erakundeen esku, jendearen esku baizik” (Oscar Villafañe Merino)

 

Zergatik Gabonak?

%x %A in Aulki Hutsak, Bizi gara!, Dolua, Zarautz Errukitsua

IMG-20191218-WA0007Eguberri aldean gurasoekin geneukan ohitura eder bat zen antzezlanen bat ikus-entzutera joatea Bilboko Arriaga antzokira. Aurten, haiek gogoan, ohitura berreskuratuko dugu anai-arrebok. Zer eta gure bizitzan oso garrantzitsua izan den komedia ganorabako baten egokitzapen bat ikus-entzuteko: “Hildakoa ere berpiztuko lukeen emanaldia”.

Iaz, abenduaren 24an Jexuxen etorrera izan zen literalki. Zazpi hilabeteko esperientzia aparta baten hasiera izan zen. Zentzua eman ziena Gabonei, baina baita bizitzari orokorrean ere. Izan ere, jarraipena eduki du uztailetik hona, pasa den hilabetean Jexuxen familiak antolatutako bazkariarekin. Pasa den asteazkenean Zarautzen antolatutako “Gabonak dira eta etxean aulki huts bat dugu” saioan, Aingeru Oiartzabalen eskutik. Eta datorren igandean Pagoeta mendi aldean. 

Arantzazuko paradisuan, duela urte batzuk, Gabonetako saioak eskaintzen ditu Bidegin elkarteak, Izaskun Andonegi bidelagunarekin. Aurten, lehenengo aldiz egon ahal izan naiz bertan. Giro epela topatu nuen, bihotza zabaltzeko erabat egokia, eta horrela etorri ziren bata bestearen atzetik testigantzak eta parte hartzeak. Eskertuta sentitzeko modukoa, goitik behera.

Hain zuzen ere, Eguberriari zentzua bilatzea zelabait bizitzari berari esangura topatzen saiatzea da.

Ariketa espiritual bat. Zergatik bizitza?

 

 

 

 

 

 

Lehoinabarraren aztarnak

%x %A in Dolua, Mendian Hil Hirian Hil , Zineman

IMG_20191210_194758Doluak pluralean datozen prozesuak dira. Galera bakar batek inguruan eragiten duena ez da emaitza bakarra eta berdina. Inguruan zenbat pertsona egon, hainbat dolu eragin. Bakoitzak bere moduan kudeatzen du emozionalki eta arrazionalki.

Andoni Ormazabalek berba egitearen aukera hartu zuen Xabier anaia hil zenean Himalaietan, Nepal eta Tibeten arteko mugetan, Cho Oyu mendian. 2004. urteko urria zen. Eta hurrengo urtean dokumental batez erditu zen (bai, gizonok ere haurdun gelditu gaitezke): “Lehoinabarraren aztarna”. Aspaldi-aspalditik ikus-entzun nahi nuen, eta atzo Bilbon azkenean iritsi zen unea, Mendi Film Festival-aren barruan. Bejondeigula aretoa bete genuenoi.  

Batzuentzat ez zen lehenengo aldia, noski, Andonirentzat adibidez. Baina zirrara hor zegoen, nabarmen, Jabi Baraiazarra-k ere isladatu zuen aurkezpenean. Gainera, etxeko bi eduki zituen publikoaren artean Andonik. Anaiak parte hartu zuen dokumentalean bere garaian, baina ez ziren animatu ez bera ezta arreba ere solasaldian ateratzen. Euren amak oraindik ez du ikusi ikus-entzunezkoa. Bakoitzak bere moduan eramaten du, bistan da. Batzuetan urteak eta urteak behar dira. 

Argi dagoena da elurretako lehoinabarraren aztarna ez dela bakarra izan, singularrean, baizik eta pluralean. Xabi ezagutu zutenentzat pluralean, baita ezagutu ez genuenontzat ere.

 

PD.- Betigazte? Gazte hil direnak betirako gazte gelditu dira eta horrela gogoratuko ditugu, Jabik atzo esan zuen moduan.

Featuring WPMU Bloglist Widget by YD WordPress Developer

跳至工具栏